STATYSTYKI
Logowań: 466254
W tym dziś: 0
Zamówienia: 0
Rezerwacje: 342
Komentarze: 85
Schowki (łącznie): 8361
Największy schowek: 327
Korzystających z nich: 1100
Wypożyczenia ebooków: 119
Wypożyczenia e-kmow: 62
Wypożyczenia e-prasa: 201
Aplikacja moblina
e-Biblioteka MATEUSZ
Logowań na konto: 30983
Prolongat pozycji: 6443
Przeszukań po kodzie: 389
Miecz przeznaczenia
TO NIE JEST CYKL OPOWIADAŃ, TO CAŁY ŚWIAT!Wielopoziomowa proza Andrzeja Sapkowskiego zachwyci każdego. Każdy znajdzie tu coś dla siebie: wyszukany archaiczny świat, brawurową przygodę, humor, szaloną miłość, meandry przeznaczenia, a także erudycyjną rewizję wielu kulturowych schematów, wspaniały język i wyobraźnię. Z przynależnych konwencji fantasy potworów, duchów, elfów, gnomów i ingerencji tajnych mocy wyciska Sapkowski tyle, ile Umberto Eco z kryminału w Imię róży.
| Odpowiedzialność: | Andrzej Sapkowski. |
| Seria: | Wiedźmin / Andrzej Sapkowski |
| Hasła: | Wiedźmin (postać fikcyjna) Magia Wojownicy Fantasy Opowiadania i nowele Literatura polska |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : SuperNowa, copyright 2020. |
| Opis fizyczny: | 397, [2] strony ; 20 cm. |
| Uwagi: | Według numeracji wydawcy: tom 2. cyklu, tom 1. pt.: Ostatnie życzenie. |
| Forma gatunek: | Książki. Proza. |
| Powstanie dzieła: | 1993 r. |
| Powiązane zestawienia: | Fantastyka (polscy autorzy) Fantastyka (pozycje wydane, wznowione po 2000 roku) Fantasy Budżet obywatelski Więcej książki mniej smartfona |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz | |
| Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne wydania tej pozycji w zbiorach biblioteki:
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Nowości z działu Fantasy:
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Saga o Wiedźminie należy czytać w określonej kolejności:
| Tom 0, cz. 1 Ostatnie życzeniePóźniej mówiono, że człowiek ów nadszedł od północy, od Bramy Powroźniczej. Nie był stary, ale włosy miał prawie zupełnie białe. Kiedy ściągnął płaszcz, okazało się, że na pasie za plecami ma miecz. Białowłosego przywiodło do miasta królewskie orędzie: trzy tysiące orenów nagrody za odczarowanie nękającej [...] |
| Tom 0, cz. 2 Miecz przeznaczeniaWiedźmiński kodeks stawia tę sprawę w sposób jednoznaczny: wiedźminowi smoka zabijać się nie godzi. To gatunek zagrożony wymarciem. Aczkolwiek w powszechnej opinii to gad nabardziej wredny. Na oszluzgi, widłogony i latawce kodeks polować przyzwala. Ale na smoki - n |
| Tom 1 Krew elfówTako rzecze Ithlinne, elfia wieszczka i uzdrowicielka: Drżyjcie, albowiem nadchodzi Niszczyciel Narodów. Stratują waszą ziemię i sznurem ją podzielą. Miasta wasze zostaną zburzone i pozbawione mieszkańców. Nietoperz i kruk w domach waszych zamieszkają,drzewo straci liść, zgnije owoc i zgorzknieje ziarno. Zaprawdę powiadam wam, oto [...] |
| Tom 2 Czas pogardyŚwiat Ciri i Wiedźmina ogarniają płomienie. Wielki zjazd magów kończy się krwawym przewrotem. Cesarstwo Nilfgaardu dokonuje inwazji na Północne Królestwa. Ciri, Geralt i Yennefer, porwani przez wojenną zawieruchę, zostają rozdzieleni i rzuceni w różne strony świata. Nastał czas miecza i topora, czas wilczej zamieci. Czas pogardy. [...] |
| Tom 3 Chrzest ogniaOto Geraltowa kompania: JASKIER, trubadur w kapelusiku z piórkiem egreta. Studiował siedem sztuk wyzwolonych, słynny po wszystkich dworach i zamtuzach."Kłamliwa łajza" i "zachrypnięty bażant" to najłagodniejsze z określeń, jakim obdarzają go porzucone kochanki. CAHIR, czarny rycerz z koszmarów Ciri. Poszukiwany przez najlepszych [...] |
| Tom 4 Wieża JaskółkiJesienne Ekwinokcjum tegoż dziwnego rokuprzyniosło rozmaite znaki na niebie i na ziemi, które jakoweś klęski niechybnie zwiastowały. Tuż przed północą zerwała się straszliwa zawierucha, zadął potępieńczy wicher, a pędzone po niebie chmury przybrały fantastyczne kształty, wśród których najczęściej powtarzały się sylwetki [...] |
| Tom 5 Pani JezioraCiri wpatruje się w wypukły relief przedstawiający ogromnego łuskowatego węża. Gad, zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. To pradawny wąż Uroboros. Symbolizuje nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem. Jest czymś, co nie ma ani początku, [...] |